Χρήστος Τσιώλης: Ο Δήμαρχος για να είναι καλός, πρέπει να γίνεται και “κακός”.

Το Χαϊδάρι είναι η πόλη που ζω με την οικογένειά μου. Το αγαπώ και θέλω κάθε μέρα να γίνεται καλύτερο.

Όμως, στις βόλτες μας στους κοινόχρηστους χώρους, συχνά βλέπουμε πράγματα που μας στενοχωρούν:

– Σκουπίδια έξω από κάδους.

– Αυτοκίνητα πάνω σε πεζοδρόμια.

– Καρέκλες και δοχεία στους δρόμους για «κράτηση» θέσης.

– Μπάζα, καναπέδες, στρώματα πεταμένα ανεξέλεγκτα.

– Διαφημιστικές πινακίδες τοποθετημένες όπου να ’ναι.

Και αναρωτιέμαι: γιατί ο Δήμος μας δεν βάζει μια τάξη;

Όχι μόνο τώρα, αλλά εδώ και χρόνια.

Είναι τόσο δύσκολο; Πώς τα καταφέρνουν άλλοι Δήμοι;

Η συνταγή υπάρχει, είναι απλή, εφαρμοσμένη και πετυχημένη:

Ο κάθε Δήμαρχος, για να είναι καλός, πρέπει με τους “κακούς” δημότες να γίνεται κακός.

Μόνο έτσι θα μάθουμε όλοι να σεβόμαστε τον κοινό μας χώρο.

Βέβαια, ο Δήμος πρέπει πρώτος να δίνει το καλό παράδειγμα:

να συντηρεί και να βελτιώνει τις υποδομές του — πεζοδρόμια, παρτέρια, δενδροστοιχίες, δρόμους, πεζόδρομους, φωτισμό, αθλητικούς και πολιτιστικούς χώρους.

Γιατί ο δημόσιος χώρος είναι ο καθρέφτης της πόλης.

Και μέσα σ’ αυτόν καθρεφτίζεται ο σεβασμός μας για το Χαϊδάρι, αλλά και για τον ίδιο μας τον εαυτό.

Χρήστος Β. Τσιώλης

Συνεργάτης παράταξης «ΩΡΑ ΧΑΙΔΑΡΙ - ΑΡΗΣ ΠΑΝΟΠΟΥΛΟΣ»

«Αυτό το προϊόν απορρίφθηκε»

 Ο πρώην Δήμαρχος, σε βιντεάκι που ανέβασε, μοιράζει ειρωνικά συγχαρητήρια στον σημερινό δήμαρχο για το «μη έργο» του, και καυχιέται για το δικό του έργο. Ξέχασε, ωστόσο, ότι οι πολίτες πριν από δύο χρόνια τον έστειλαν σπίτι του ακριβώς γι’ αυτό το έργο που καυχέται.

Οι Χαϊδαριώτες έκριναν τότε την «πολύ δουλειά» του ως ανεπαρκή και απαράδεκτη. Παρ’ όλα αυτά, ο ίδιος συνεχίζει να την προβάλλει με ζήλο, υποτιμώντας την κρίση και την αντίληψη των δημοτών. 

Όταν με λίγη αυτοκριτική κατανοήσει τον πραγματικό λόγο της αποδοκιμασίας του, ίσως μπορέσει να διατυπώσει κάτι νέο και ουσιαστικό που θα του δώσει μια δεύτερη ευκαιρία. Μέχρι τότε, αυτά τα βιντεάκια δεν πείθουν. 

Γιατί το «προϊόν» που διαφημίζει δοκιμάστηκε, απορρίφθηκε και δεν πρόκειται να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη του κοινού…

Χρήστος Β. Τσιώλης 

Υπ. Δημοτικός σύμβουλος 

«Ωρα Χαϊδάρι»

Ανακοίνωση ΚΑΕ Παναθηναϊκός AKTOR

 Ανακοίνωση ΚΑΕ Παναθηναϊκός AKTOR 

Μας κουνάνε το δάκτυλο εκείνοι που δεν έχουν αντιδράσει στα εμετικά πανό που έχουν αναρτηθεί στο γήπεδό τους κάνοντας λόγο για «τον θρίαμβο της Παιανίας», πανηγυρίζοντας τη δολοφονία ενός νέου ανθρώπου και εύχονται στον Δημήτρη Διαμαντίδη: «να σαπίσουν τα κόκκαλά του».

Μας κουνάνε το δάκτυλο εκείνοι που αγκαλιάζονται με κουκουλοφόρους, αυτοί που βγάζουν ανακοινώσεις εις βάρος του κ. Γιαννακόπουλου χαρακτηρίζοντάς τον ως «παρκαδόρο» και την επόμενη ημέρα γεμίζει με απειλητικά πανό η πόλη του Πειραιά. 

Εκείνοι που έκαναν άσεμνες χειρονομίες στον πάγκο μας σε αγώνα κεκλεισμένων των θυρών.

Μας κουνάνε το δάκτυλο αυτοί που έκαναν καταγγελίες για να αποτρέψουν τον ιδιοκτήτη της ΚΑΕ Παναθηναϊκός να τιμήσει τη μνήμη του πατέρα του με την παρουσία του στο τουρνουά «Παύλος Γιαννακόπουλος».

Με βάση όλα τα παραπάνω φαντάζει φυσιολογικό για εκείνους να κρύβονται πίσω από το δάκτυλό τους και μην αντιδρούν όταν ένα ολόκληρο γήπεδο καθυβρίζει και απειλεί χυδαία την κόρη του Δημήτρη Γιαννακόπουλου και τον ίδιο προσωπικά, ενώ θα μπορούσαν με ένα νεύμα να το έχουν σταματήσει.  

Κρύβονται ξανά πίσω από το… κουνάμενο δάκτυλό τους για τα διαιτητικά αίσχη που είδε όλη η Ελλάδα και ξαφνικά οι ίδιοι άνθρωποι που ευαγγελίζονταν όλα αυτά τα χρόνια την «κάθαρση» απολαμβάνουν κάλπικες νίκες με αυτόν τον αναίσχυντο τρόπο. 

Όλη η Ελλάδα είδε τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των απεσταλμένων της ΕΟΚ / ΚΕΔ να κρατήσουν «ζωντανό» τον Ολυμπιακό. Η ΕΟΚ και όλα τα μέλη της ΚΕΔ είναι υπόλογοι για τα αίσχη που έλαβαν χώρα εντός των τεσσάρων γραμμών στο ΣΕΦ, ξεπερνώντας ακόμη και την αναίσχυντη διαιτησία του περσινού τέταρτου τελικού. 

Είμαστε υπερήφανοι για τους αθλητές, τον προπονητή και τους φιλάθλους μας. Είμαστε υπερήφανοι που δεν θα πανηγυρίσουμε ποτέ κάλπικα πρωταθλήματα παίζοντας με τον ιδρώτα των αθλητών. Το αφήνουμε γι’ αυτούς που φορούν με… αποτυχία το προσωπείο της αθωότητας. 

Και για να τελειώνουμε με τα «καλά παιδιά», δεν έχουν το δικαίωμα να μιλάνε όταν δεν έκαναν -ούτε έχουν κάνει ποτέ- ούτε ένα απλό νεύμα προκειμένου να σταματήσουν τα χυδαία συνθήματα κατά παιδιών και οικογενειών. 

Διαβάστε περισσότερα στο www.paobc.gr 

#paobcaktor

"Ντροπή σας λαμόγια!!"

  Γράφει ο Χρήστος Τσιώλης : Από τη μία, ο άνεργος, ο  ξεχασμένος απ’ το κράτος που παλεύει με τα δόντια για να ταΐσει την οικογένειά του, που ζει με αξιοπρέπεια, δεν χρωστά σε κανέναν και είναι περήφανος που παραμένει νομοταγής. Κι από την άλλη, οι βολεμένοι: ό,τι και να γίνει, ο μισθός πέφτει. Αραχτοί στις πολυθρόνες τους, με τον φρέντο στο χέρι και το κλιματιστικό στο φουλ, αυτοί οι «λειτουργοί» που αντί να εξυπηρετούν, απαιτούν… λάδωμα!

Δεν τους φτάνει ο σταθερός  μισθός που παίρνουν θέλουν και «γρηγορόσημο» για να κάνουν τη δουλειά για την οποία πληρώνονται απ’ τον φόρο του φτωχού! Εκβιάζουν τον άνεργο, τον ευάλωτο, τον άνθρωπο που κινδυνεύει να χάσει και το τελευταίο του χωράφι, επειδή κάποιος κρατικοδίαιτος βαριέται να σφραγίσει ένα χαρτί στην ώρα του!

Αίσχος! Ντροπή! Και διπλή ντροπή σ’ εκείνους που τους διόρισαν, που τους ανέχονται και τους καλύπτουν. .Ξεφτίλα!

Δημήτρης Τσατσαμπάς : Ο Δήμος και το Δάνειο..

Η άρνηση στη λήψη δανείου από τον Δήμο, όταν αυτό αποτελεί τη μόνη λύση για τη λειτουργία του, ισοδυναμεί με θέση υπέρ της πλήρους αποδιοργάνωσής του — μια στάση ανεύθυνη ως και επικίνδυνη.

Το πραγματικά υπεύθυνο είναι να ζητηθούν εξηγήσεις και να αποδοθούν ευθύνες για το πώς φτάσαμε στην ανάγκη δανεισμού, να ελεγχθούν οι δαπάνες που θα καλυφθούν και να θεσπιστούν εγγυήσεις, ώστε να μην επαναληφθεί αυτή η κακή κατάσταση.

Γιατί το κρίσιμο ζητούμενο των δημοτών είναι να πάει ο Δήμος μπροστά — όχι να βουλιάξει περισσότερο.

Δημήτρης Τσατσαμπάς: "Οι πόλεις προοδεύουν με έργα, όχι με λόγια!"

(όλη η Ανάρτηση του Δημήτρη Τσατσαμπά στο Facebook)

Η Λεωφόρος Αθηνών διχοτομεί το Χαϊδάρι, επιβαρύνοντας τους κατοίκους με αδιάκοπη κυκλοφορία, θόρυβο, ρύπανση και επικίνδυνες διαβάσεις πεζών. Οι συνέπειες είναι σοβαρές τόσο για την ποιότητα ζωής όσο και για την αστική συνοχή ολόκληρης της πόλης.

Η υπογειοποίηση του τμήματος της Λεωφόρου που διέρχεται από το Χαϊδάρι αποτελεί τη μόνη ρεαλιστική και βιώσιμη λύση. Με αυτήν τη ριζική παρέμβαση μειώνεται δραστικά ο θόρυβος και η ρύπανση, ενισχύεται η οδική ασφάλεια και δημιουργούνται στην επιφάνεια πολύτιμοι χώροι ήπιας κυκλοφορίας, πρασίνου και αναψυχής. Παράλληλα, επιτυγχάνεται κυκλοφοριακή αποσυμφόρηση της εθνικής οδού, που εξυπηρετεί καθημερινά χιλιάδες πολίτες.

Το θέμα της υπογειοποίησης, όπως διάβασα στην ιστοσελίδα "Δικαιοσύνη Σήμερα", επανήλθε στο Δημοτικό Συμβούλιο. Για πάνω από 40 χρόνια, το ζήτημα εμφανίζεται κατά διαστήματα από τις εκάστοτε Δημοτικές Αρχές και παρατάξεις, χωρίς καμία πρόοδο. Οι γενικόλογες αναφορές και τα δελτία τύπου δεν αρκούν. 

Είναι απαραίτητο να γίνει ουσιαστική δουλειά, επιβάλλεται να γίνουν συγκεκριμένες πράξεις:

- Τεκμηρίωση της κοινωνικής, οικονομικής και τεχνικής αναγκαιότητας του έργου.

- Εκπόνηση σοβαρής προμελέτης από τον Δήμο και εξειδικευμένους επιστήμονες, με δημόσια διαβούλευση.

- Υιοθέτηση του έργου ως κοινό αίτημα της πόλης και της Δυτικής Αθήνας μέσω δημοψηφισματικής διαδικασίας.

- Πολιτική στήριξη από τη βουλευτική κοινότητα του Δυτικού Τομέα, ανεξαρτήτως κομμάτων.

- Πίεση προς την Περιφέρεια και το Υπουργείο Υποδομών για ένταξη στον στρατηγικό σχεδιασμό και εξασφάλιση χρηματοδότησης από εθνικούς και ευρωπαϊκούς πόρους.

- Καθορισμός συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος και φάσεων υλοποίησης.

Η υπογειοποίηση της Λεωφόρου Αθηνών δεν είναι ουτοπία. Είναι εφικτό και αναγκαίο έργο. Το παράδειγμα της Λεωφόρου Ποσειδώνος στον Δήμο Ελληνικού αποδεικνύει ότι τέτοιες παρεμβάσεις μπορούν να μεταμορφώσουν ολόκληρες περιοχές, αποδεικνύει ακόμη ότι όταν υπάρχει πολιτική βούληση λεφτά βρίσκονται. Ανάλογες λύσεις σε ευρωπαϊκές πόλεις έχουν οδηγήσει σε οικονομική ανάπτυξη και βελτίωση της καθημερινότητας.

Το ζήτημα δεν αφορά μόνο το Χαϊδάρι, αλλά ολόκληρη τη Δυτική Αθήνα και ακόμη ευρύτερα. Υπουργός της σημερινής κυβέρνησης είχε δηλώσει προεκλογικά, τον Μάιο του 2023, ότι η υπογειοποίηση της Λεωφόρου Αθηνών στην περιοχή του Χαιδαρίου είναι αναγκαία για τη βελτίωση της οργάνωσης και της αισθητικής της περιοχής. Δύο χρόνια μετά, όμως, δεν έχει γίνει καμία ενέργεια.

Οι κάτοικοι δεν πείθονται πλέον από υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα. Το Χαϊδάρι έχει ζήσει πολλά χαμένα όνειρα, όπως το Μετρό, ο Σκαραμαγκάς, το Στρατόπεδο. Για να μην προσθέσουμε άλλο ένα στη λίστα, απαιτούνται άμεσες ενέργειες, αποφάσεις, εγκρίσεις, χρονοδιαγράμματα και χρηματοδοτήσεις.

Γιατί οι πόλεις προοδεύουν με έργα, όχι με λόγια!

"Ζήτω το έπος των Ελλήνων του 1940"

 Σαν σήμερα, πριν από 83 χρόνια, μετά από τελεσίγραφο του πρεσβευτή της φασιστικής Ιταλίας Γκράτσι τα ιταλικά στρατεύματα επιτέθηκαν απρόκλητα σε όλη την έκταση των ελληνοαλβανικών συνόρων, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στον ελληνικό λαό να γράψει μια από τις πιο λαμπρές σελίδες της πολυτάραχης ιστορίας του.

Δεν ήταν μόνο η Ελλάδα που πολεμούσε κείνη τη στιγμή, κι ούτε πολεμούσε για να υπερασπιστεί μόνο τη δική της τιμή. Συνάμα υπερασπιζόταν και όλους τους ελεύθερους, και τους σκλαβωμένους ακόμα, λαούς του κόσμου. Η ηπειρώτισσα μάνα δεν κουβαλούσε τα πολεμοφόδια μόνη της στα κακοτράχαλα βουνά. Δίπλα της στέκονταν οι άγγλοι εργάτες των ανθρακωρυχείων, οι αμερικάνοι αχθοφόροι των λιμανιών, οι πολυπληθείς εθνότητες των Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών, η ηγεσία των ΗΠΑ και σύσσωμη η πολιτική ηγεσία των δημοκρατικών χωρών της Ευρώπης.

Ο αγώνας δεν ήταν μόνο ενάντια σε κάποιους παράφρονες ξένους ηγέτες και, πολύ περισσότερο, ενάντια σε κάποιες τυφλωμένες από έπαρση ανθρώπινες μάζες που ακολουθούσαν σαν πιστά σκυλάκια τον «αρχηγό». Ήταν πρώτ’ απ’ όλα αγώνας ενάντια στο φασισμό και το ναζισμό, το πιο απάνθρωπο πολιτειακό σύστημα που είχε εμφανιστεί ποτέ στην ανθρωπότητα.

Νομίζω πως θα ήταν χρήσιμο και παραγωγικό να μη μείνουμε στο γράμμα, αλλά στο πνεύμα της ημέρας αυτής. Ο εορτασμός μιας τέτοιας επετείου μπορεί να αποκτήσει ένα πραγματικά βαθύ νόημα μόνο αν αποτελέσει αφορμή για περίσκεψη και γόνιμο προβληματισμό. Κι αυτό γιατί η Ιστορία μπορεί, αν οι λαοί δεν πάρουν μαθήματα απ’ αυτήν, να επαναληφθεί.

 

Το 2010 πυκνά σύννεφα βρίσκονται πάνω από τη χώρα μας. Ζούμε τη μεγαλύτερη  οικονομική αλλά και ηθική κρίση. Από επίσημα χείλη πολιτικών μας, δηλώνεται, ότι έχει περιοριστεί η εθνική μας ανεξαρτησία. Υποδεχόμαστε την Καγκελάριο της Γερμανίας ως λυτρωτή. Καμία κουβέντα δε γίνεται για τις υποχρεώσεις της Γερμανίας προς την Ελλάδα, το κατοχικό δάνειο και τις επανορθώσεις. Η τρόικα, ρυθμίζει τις τύχες της πατρίδας μας. Ξένο και ντόπιο κεφάλαιο στοιχηματίζει υπέρ της χρεωκοπίας της πατρίδας μας και ενώ ο εργαζόμενος και συνταξιούχος γονατίζει υπό την πίεση των δυσβάσταχτων μέτρων, αυτοί κερδοσκοπούν σε βάρος τους. Την ίδια ώρα εκείνοι που αυτοαποκαλούνταν πατριώτες βγάζουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό για να σωθούν, αδιαφορώντας για την τύχη της πατρίδας μας. Μήπως αργότερα οι ίδιοι, όταν αρχίσει να ανακάμπτει η χώρα μας, θα επιστρέψουν ως λυτρωτές, ως οι μεγάλοι επενδυτές και ίσως ως μεγάλοι ευεργέτες;  Χιλιάδες άνθρωποι αυτοκτονούν, χιλιάδες νέοι, κυρίως επιστήμονες, εγκαταλείπουν την πατρίδα μας για να προσφέρουν ως μετανάστες στην Αμερική, στην Αυστραλία, στη Γερμανία, στη Γαλλία, τις πολύτιμες υπηρεσίες τους. Την ίδια στιγμή διογκώνεται στην Ελλάδα ένα κύμα ρατσιστικό, με φασιστικά και Ναζιστικά χαρακτηριστικά, ξένο με την πολιτική κουλτούρα και την ιστορία της πατρίδας μας. Ας μην ξεχάσουμε ποτέ τις θηριωδίες του Ναζισμού στα Καλάβρυτα, στο    Δίστομο, στην Κρήτη.

Σήμερα εν έτη 2023 ζούμε μέσα από τα μέσα τον πόλεμο στην Ουκρανία και πριν λίγες ημέρες τον πόλεμο στην Γάζα όπου χάνονται άμαχοι και γυναικόπαιδα.

Πρέπει να επικρατήσει σύνεση με συνενόηση και όχι με  εχθροπραξίες σε μια περιοχή που αν συνεχιστεί ο πόλεμος θα έχει παγκόσμιο αντίκτυπο. 

Η ειρήνη πρέπει να διαφυλαχθεί στην περιοχή!

    Η διαφύλαξη των αξιών που καλλιέργησαν οι πρόγονοί μας, ας αποτελέσουν τα «όπλα» για τη διατήρηση της Ελευθερίας και της αξιοπρέπειας των Ελλήνων.

Ζήτω το έπος των Ελλήνων του 1940!

Ζήτω η Ελλάδα!